Anadolu’da Konifer Ağaçların Yayılış Alanlarındaki Değişimler

Bu çalışmanın amacı, Anadolu’da Cedrus libani, Abies cilicica ve Juniperus drupacea’nın Son Buzul Maksimumu, günümüz gelecekte iklim değişikliklerine olan/olacak tepkilerini tahmin etmektir. amaç kapsamında ele alınan konifer türlerin, küresel değişim senaryolarına bağlı model sonuçlarına göre zamansal mekânsal dağılışları ortaya koyulmuştur. İncelenen türlerin dağılışlarında tahminlerde bulunmak üzere fosil polen verileri, dağılış verileri WorldClim’den temin edilen 19 biyoiklimsel değişken kullanılmıştır. değişkenlere PCA yöntemi uygulanmış tür modelleri için 8 belirlenmiştir. Modeller CCSM4 modeli gelecek projeksiyonları RCP 8.5 senaryosu ile üretilmiştir. Modellerin üretilmesi MaxEnt 3.4.1 ArcGIS 10.5 yazılımı Projeksiyonların doğruluklarını ölçen AUC test değerleri ise 0,90’nın üzerindedir. içinde modellere en fazla katkı sağlayan değişkenler; libani BIO14 %32,3, BIO8 %23,7, BIO15 %19,2; %30,5, %24,1, %19,5; drupacea %38,1, BIO12 %30,9, BIO4 %13,1’dir. Elde sonuçlara Maksimumu’nda Anadolu’nun güneyinde uygun yaşam alanı bulmuştur. Holosen’den itibaren sahalarını daraltarak sınırlarına ulaşmışlardır. Gelecekte ekolojik isteklerinden bir kısmının kaybolacağı alanlarını daraltacağı öngörülebilir.